دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است