دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح