دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست