دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست