دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد