دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت