دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد