دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست