دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت