دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد