دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را