دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست