دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست