دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند