دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد