دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد