دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را