دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد