دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود