دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست