دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود