دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند