دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد