دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد