دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست