دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست