دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند