دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد