دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد