دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را