دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند