دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را