دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود