دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست