دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند