دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد