دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت