دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود