دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست