دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد