دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد