دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست