دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست