دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد