دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست