دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند