دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را