دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد