دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد