دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست